Zelfgeorganiseerd leren, hoe doe je dat als professional?

Dit is mijn 1e blog uit een komende serie over zelfgeorganiseerd leren als professional. In deze serie wil ik mijn eigen leerproces gebruiken om te onderzoeken hoe je als professional in alle hectiek en waan van de dag kunt leren van en tijdens je dagelijks werk. Hoe organiseer je dat voor jezelf? Wat zijn bevorderende factoren en wat zijn hobbels die je moet nemen om al werkend te leren en mijzelf te ontwikkelen? Wat vraagt het van de professional en van de organisatie waar hij/zij werkt?

Waarom deze serie blogs?

Er zijn 2 belangrijke redenen voor mij om stil te staan bij zelfgeorganiseerd leren.

Allereerst is dat een weblog van Harold Jarche  waarin hij stelt dat trainingen en opleidingen uit een tijd stammen waarin kennis en informatie schaars toegankelijk was en er weinig mogelijkheden waren om snel met collega-professionals in contact te komen. De tijden zijn veranderd: bijna alle informatie is snel via het web te achterhalen en er zijn veel (digitale) mogelijkheden om met collega-professionals in contact te komen en kennis en ervaring te delen. Het is nu aan de professional om uit alle mogelijkheden te filteren wat hij/zij nodig heeft. De norm hiervoor is het werk, de eigen werkplek en naar mijn idee ook de eigen drive om je werk zo goed mogelijk te kunnen uitvoeren. Om betekenis te geven aan dat wat je doet. Leren en werken is daarmee onlosmakelijk gekoppeld aan de individuele professional.

De 2e reden is het uitkomen van het WRR rapport in november 2013: Naar een lerende economie Een belangrijke lijn die wordt aangegeven is het bevorderen van kenniscirculatie door o.a. het ontwikkelen van absorbtievermogen. Dat betekent dat professionals de vaardigheid nodig hebben om kennis te signaleren, op te nemen en vaardig te gebruiken (p.14).

Het leren van professionals verandert dan van het volgen van trainingen die een organisatie aanbiedt, naar het zelf organiseren van je eigen kenniscirculatie. Jarche noemt dat: Personal Knowledge Management. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan……..

Voor mij reden om te onderzoeken hoe ik dat als professional kan vormgeven, wat en wie helpt mij, wat zijn hobbels die ik moet nemen en hoe organiseer ik mijn kenniscirculatie op een slimme manier.

Dit eerste blog geeft mij een theoretisch kader. Wat zijn de stappen die ik moet zetten om tot zelforganisatie van mijn leren te komen?

W. Rubens heeft mij een didactisch model van Anne Bartlett-Bragg aangereikt. Dit werk ik hieronder verder uit en ik vul het aan met eigen inzichten.

Groeien naar zelfgeorganiseerd leren

Stap 1: Bouw aan de basis.

Voor mij betekent dat dat ik een focus nodig heb: rond welke thema(‘s) ga ik mijn leren organiseren? Wat is de focus van mijn werk? En welke technologieën helpen mij bij het organiseren van mijn leren? Ik kies voor dit project 2 focusgebieden: de zelfgeorganiseerde professional en een casus die ik uitwerk voor de leergang die ik volg, “leren en veranderen met social media” . Technologieën die ik ga gebruiken zijn het schrijven van weblogs, het digitaal verzamelen van relevante artikelen, twitter en wat mij verder gedurende mijn zoektocht handig lijkt.

Stap 2: Gebruik en personaliseer de technologie. Het gaat hierbij om het inzetten van social media en webtools om informatie, mensen en netwerken te zoeken rond de gekozen focus. Jarche noemt dit ook wel de Seek-fase.

Ik heb een Scoop aangemaakt over het thema ‘Leren als professional’ . Hier verzamel ik artikelen en reflecteer ik kort over de inhoud. Via netvibes verzamel ik websites en weblogs die ik interessant vind om bij te houden. Daarnaast heb ik op twitter gezocht naar professionals die veel twitteren over thema’s als leren op de werkplek, zelfgeorganiseerd leren en over het inzetten van social media en webtools voor leren. Dat zijn bijvoorbeeld @ennuonline @hjarche @C4LPT

Ook heb ik een weblog-groepje opgericht met 8 andere professionals. Ik hoop dat dit mij gaat helpen om regelmatig de weblogs te schrijven en tips te krijgen over hoe je een blog schrijft.

Stap 3: Voer reflectieve monologen. In deze stap reflecteer je op de informatie die je hebt gevonden: je voegt er eigen betekenis en eigen ervaringen aan toe. Jarche noemt dit wel de Sense-fase.

Voor een deel zal ik dat doen in de Scoops, daarna heb ik me voorgenomen om elke vrijdag 2 uur tijd te nemen voor deze persoonlijke reflectie: wat heb ik deze week verzameld en wat kan ik daaraan uit eigen kennis en ervaring aan toevoegen?

Stap 4: Maak de reflecties publiek.  In deze stap plaats je bijvoorbeeld weblogs waarin je je reflecties uit stap 3 deelt. Jarche noemt dit de Share-fase. In deze stap wordt het ook logisch om je echt aan te sluiten bij netwerken (f2f, online, binnen en buiten je organisatie) van collega’s die met hetzelfde thema bezig zijn. De monologen worden zo dialogen, je deelt niet alleen, maar reageert ook op anderen die hun kennis en ervaringen delen of vragen stellen.

Deze weblogserie is voor mij een manier om mijn reflecties te delen. Ik zoek nog netwerken die voor mijn focus van belang zijn.

Stap 5: Participeer actief  in netwerken om zo collectief te reflecteren en nieuwe kennis te creëren. De kennis circuleert en verdiept zich. En de professional leert samen met zijn/haar collega’s.

Ik besef dat dit veel vraagt van mij als professional. En ik ben heel nieuwsgierig naar wat het mij gaat brengen, welke contacten, welke leerervaringen en hoeveel tijd vraagt dit van mij? Aan de hand van bovenstaande stappen zal ik de komende maanden bloggen. Heb je vragen, tips? Ik lees ze graag!